Wszystko zaczęło się, kiedy siedziałem w pustej Sali w seminarium po zakończeniu Śpiewogrania Patriotycznego. Po za tymi, którzy należeli do naszego Kręgu Harcerskiego nikt więcej nie przyszedł. Myślałem sobie wówczas, że wcale się nie dziwię, bo forma tradycyjnych „szkolnych akademii” jest po prostu nudna. W świecie w którym na każdym kroku otacza nas wiele bodźców, tradycyjne apele są po prostu nie atrakcyjne. Co zatem zrobić? Pomyślałem wówczas, że trzeba dostosować formę do możliwości percepcyjnych młodych ludzi. Apele trzeba zamienić w spektakle. Tak zrodziła się koncepcja nowej formy teatru.
- Gra aktorska a nie teksty
Tekst mówiony ze sceny wiąże się z dwoma problemami. Przede wszystkim aktorzy muszą znaleźć czas, żeby nauczyć się go na pamięć. Po drugie, jeżeli nie gramy w akustycznie bardzo dobrej sali, trzeba aktora nagłośnić. Trzymanie mikrofonu w ręce nie wchodzi w grę, bo to zabija grę aktorską. Wszelkie mikroporty, mikrofony wiszące od góry mogą być jakimś rozwiązaniem, ale zwiększają koszty a czasem są wręcz niemożliwe do zastosowania. Dlatego trzeba maksymalnie ograniczyć ilość tekstu mówionego ze sceny. Możemy np. odczytać narrację – oficjalnie, kiedy ktoś wychodzi z boku sceny i odczytuje, lub nieoficjalnie, gdy tekst jest czytany spoza sceny. Z aktorami zaś ćwiczmy grę. Niech pokażą swoimi ruchami i mimiką to, co mogliby powiedzieć. Jest to trudniejsze, ale bardzo rozwijające.
- Muzyka i efekty dźwiękowe
Kolejnym ważnym elementem jest muzyka. To już nie są czasy, kiedy podkłady puszczało się z płyty CD z bumboxa. Dziś trzeba użyć programu DJ, np. VirtualDJ, aby móc zmiksować różne ścieżki dźwiękowe. Nie tylko muzykę, ale wszystkie dźwięki, które pomogą widzom wykreować rzeczywistość w ich wyobraźni (np. otwieranie drzwi, ognisko, wichura, kroki, wystrzał itp.). Można oczywiście te ścieżki wcześniej zmiksować np. za pomocą programu Audacity.
- Światło
Ważną rolę w teatrze odgrywa też światło. Okazuje się, że podstawowy zestaw oświetlenia scenicznego jest w zasięgu każdej parafii czy szkoły. Sterować można za pomocą oprogramowania na komputerze (daje zazwyczaj dużo większe możliwości niż tanie kontrolery). Chodzi nie tylko o oświetlenie aktorów, ale potraktowanie światła jako głównego elementu scenografii.
- Innowacje
Podczas przygotowywania spektakli nie należy bać się innowacji. Nie bójmy się zaskoczyć widza, wejść z nim w interakcję, przenieść akcję na inną część sali.
Kluczem do przygotowania nowoczesnego spektaklu jest zebranie odpowiedniej ekipy. Zaangażujmy młodych ludzi nie tylko do tworzenia scenariusza, ale też do ekipy technicznej. Podzielmy te wszystkie zadania pomiędzy poszczególne osoby: akustyk, świetlik, muzyka, efekty, obsługa sceny. Każdy musi doskonale wiedzieć, co jest jego zadaniem i wykonywać tylko jedną rzecz na raz. Zapytajmy młodych, jak przygotować spektakl, aby dla nich był atrakcyjny. Kiedyś przygotowałem spektakl, który w scenariuszu nie miał zakończenia. Kiedy na tydzień przed premierą doszliśmy na próbach do ostatniej sceny, zebrałem całą ekipę, usiedliśmy w kole i zapytałem, jakie mają pomysły na zakończenie. Nie bójmy się eksperymentować.
